من نشاني از تو ندارم اما نشاني ام را براي تو مي نويسم: در عصر ها انتظاربه حوالي بي

كسي قدم بگذار ! خيابان غربت را پيدا كن

و وارد كوچه پس كوچه هاي تنهاي شو ،كلبه ي

غريبي ام را پيدا كن كنار بيد مجنون خزان زاه و

كنار مرداب آرزوهاي رنگي ام! در كلبه را باز

كن و به سراغ بغض خيس پنجره برو ?

حرير غمش را كنار بزن او را مي يابي ...