خدایا ! چنان نزدیکی که نمیتوانم ببینمت ،صدای تو هر لحظه با من سخن میگوید

 اما من آن را نمیشنوم مرا به عمق درونم ببر تا شکوه بی پرده ی جمال تو را بشنوم

مرا بیاموز پیوسته تو را بجویم وهمواره به عنوان یگانه پناهگاهم به تو رو کنم.

در پناه حضور سبز تو ، طوفان غم ، مرا جا می گذارد ،

در کنارت ژرفای آرامش را احساس میکنم ،

و بی تو سیل بی رحم تنهایی مجالم نمی دهد،

پلکهای مرطوب مرا باور کن ، این باران نیست که میبارد ،

صدای خسته ی من است که از چشمانم بیرون میریزند .

به یاد داشته باش هر وقت دلتنگ شدی به آسمان نگاه کن .

کسی هست که عاشقانه تو را می نگرد ومنتظر توست .

 اشکهای تو را پاک می کند و دستهایت را صمیمانه می فشارد .

تو را دوست دارد فقط به خاطر خودت . و اگر باور داشته باشی

می بینی ستاره ها هم با تو حرف می زنند . باور کن که با او هرگز

تنها نیستی. فقط کافیست عاشقانه به آسمان نگاه کنی.

شبی خواب دیدم با خدا کنار ساحل قدم میزنم،رد پای هردوی ما روی ساحل بود،وقتی برگشتم
و به گذشته نگاه کردم دیدم در موقع سختی تنها یک رد پا کنار ساحل است، پس به خدا

گله کردم و گفتم:خدایا چرا در موقع سختی مرا تنها گذاشتی، خدا لبخندی زدو گفت :

فرزندم در آن موقع تو بر دوش من بودی

                                 آخرین شعرمریم حیدرزاده

من دل به زیبایی، به خوبی میسپارم؛دینم این است . من مهربانی را ستبیش میکنم ؛آیینم این است .

من رنجها را با صبوری میپذیرم؛ من زندگی را دوست دارم؛ انسان و باران و چمن را میستایم . انسان و

باران و چمن را میسرایم ،،،در این گذرگه ... بگذار خود را گم کنم ......... بگذار از این ره بگذرم با

دوست...با دوست....